Zasadniczo i zważywszy.

Odebrałam wynik testu na poziom A2. Napisałam na 80%. Zasadniczo to powinnam być zadowolona, zważywszy na ilość czasu jaki mogę na naukę poświęcić. Jak się zaprę to nawet godzinę, z czego 50 min to zadania domowe. A gdzie powtórki??? Poszły i utopiły się w Renie.
Na dodatek w dniu wczorajszym nauczyciel znów miał coś do mnie, z tym że nie wiem czy personalnie, czy narodowościowo. Najpierw czepił się ogólnie procentów-że każdy wie najlepiej na ile chce zdać. Po raz kolejny przypomniałam mu, że jako jedyna na 22 osoby pracuję i to na zmiany.
A on mi na to, że jego nic to nie obchodzi. Zgrzytnąwszy zębami, powstrzymałam w zarodku ciętą ripostę, a to z uwagi że była w języku ojczystym. Po germańsku bym się zapluła. Potem stwierdził, że i tak mam najlepiej, albowiem mówię w języku europejskim,na co ja odparłam, że przepraszam że nie urodziłam się na Dalekim Wschodzie a w europejskiej Polsce i spojrzałam na niego ciężkim wzrokiem. Ciężki wzrok już raz widział, więc z lekka zdeprymowany dodał, że dukanie mowa jest git, pisanie i czytanie tudzież, a jedynie gramatyka leży martwym bykiem z jednej strony, z drugiej zaś jest świetna, czyli nic nowego. Potem dodał, że arabski, kurdyjski i tygeryjski to stare języki i są bardzo trudne, zaś germański młody to łatwiejszy. O polskim nic. Jak zwykle. A jeszcze później spakowałam się i wyszłam, bo nie miałam chęci słuchać dalszych wywowdów, a i do arbajtu był już wielki czas. Znów jest malowanie trawników...


Do napisania się z Państwem:-)




A to prosz Państwa jest  Ren w jesiennej poświacie widziany z pagórka nad moim domem