niedziela, 28 lipca 2013

Info :-)

            W związku zapytaniami jednym przypadkowym, drugim celowym dotyczącymi mojego samopoczucia w kwestii nadużywania bądź nie przeze mężamegoprawietrzeźwegotrzeźwego napojów wyskokowych, informuję, że mam w głębokim poważaniu jego działania dotyczące rujnowania sobie zdrowia.
        Aktualnie bardziej jestem zainteresowana swoim, z uwagi na pewne niedomagania starczego wieku :D.
Przez dłuuuuuuugi czas bolała mnie głowa. Pomalutku eliminowałam ewentualne przyczyny.
Aż się dowiedziałam. W wyniku badania TK okazało się, że mam torbiel na szyszynce, częściowy zanik płatów oraz draństwo o wdzięcznej nazwie hyperostosis frontalis int., które to draństwo daje inne ciekawe  objawy w części ciała poniżej głowy. Niezależnie od hipera jestem szczęśliwą posiadaczką astmy, powiększonej wątroby, a w piątek miałam urografię. Hm oryginalne doznanie. Po kontraście mam "chomiczki" na policzkach. Żaden botoks nie potrzebny :-).
 Ach przepraszam, zapomniałam o nadciśnieniu:-)).
Moi mili mając na stanie takie, a nie inne przypadłości, które w większości zawdzięczam temu................* naprawdę uwierzcie,że zwisa mi jego działalność. W tej chwili najbardziej martwi mnie brak pracy a co za tym idzie brak własnych dochodów.

      Poczucie humoru wciąż mi dopisuje, a od niedawna przeprowadzam ciekawy eksperyment socjologiczny, o wynikach którego Was poinformuję, kiedy zobaczę wyniki. Na razie zapowiada się obiecująco ;-D.



*można wpisać, co się akurat nawinie na myśl

czwartek, 25 lipca 2013

Ewa

Zapewne jest jakieś wyjaśnienie, dlaczego znalazłam się na tym zadoopiu. Tłumaczenie o braku rozumu jest tłumaczeniem wiarygodnym i prawdziwym, zgodnym z faktami z mojego życia, które jako osoby bardzo mi bliskie znacie z autopsji. Niezliczoną ilość razy wyciągaliście mnie z kłopotów, cierpliwie znosząc moje coraz to gorsze pomysły na życie. Jeden z ostatnich, kiedy poprosiłam Was o zostawienie mnie w spokoju, był najgłupszym. Tego się nie robi ludziom, na którym nam zależy. Mi zależy.
 Niestety dziś to wiem,że Wasze działania leczyły tylko skutki moich "genialnych" pomysłów. Przyczyna wciąż tkwiła głęboko we mnie, dobrze się miała, nie kazała Was słuchać, tylko znajdowała tysiące powodów do tego bym sobie to życie komplikowała jeszcze bardziej. Podła dranica ta przyczyna :-).

       Ewę poznałam wiosną 2010 r., kiedy opijanie wesela przez meżamegozupełnienietrzeźwego siegnęło zenitu.Tak mi się wtedy wydawało. Nie wiedziałam,że najgorsze dopiero przede mną... Zadzwoniłam do poradni leczenia uzależnień, zostałam zaproszona na rozmowę... I tak spotkałam Ewę. Myślę (w moim przypadku prawie niemożliwe), że Ewa była drugim powodem, dla którego tu się znalazłam.
Nikt inny nie mógł mi pomóc. Osoba taka jak ja idzie do ośrodka i ma nadzieję,że dostanie cudradę jak ma zrobić, żeby Tencopije, stał się TrzeźwymCzłowiekiem i żeby wszyscy żyli sobie długo i szczęśliwie.
Cudrada otrzymana od Ewy była całkowicie niezgodna z tym, czego oczekiwałam. I tu się zaczęła droga przez mękę. Dla Ewy :-).
Cierpliwie znosiła moje zaryczane i zasmarkane powieści, odpowiadała na każdy najbardziej rozpaczliwy telefon, była obok mnie zawsze wtedy kiedy jej potrzebowałam, o każdej porze dnia i nocy służąc radą.
Ewa wobec mnie stosowała niekonwencjonalne metody terapii. Wiedziała,że taki pomyleniec jak ja nie da się prowadzić według schematu. Dzięki Ewie poznałam siebie i polubiłam osobę, która jestem teraz :-).


       Ewie zawdzięczam bardzo, bardzo wiele. Właściwie zawdzięczam jej życie. Gdyby nie Ona,
dziś mogłoby mnie na tym świecie już nie być. Ewa jest dla mnie nie tylko terapeutą, lekarzem ale przede wszystkim mądrym przyjacielem. Taką moją własną Dalaj Lamą :).








poniedziałek, 15 lipca 2013

Jestem (nie)dobrą żoną :-)

      Mążmójprawietrzeźwy w ubiegłym tygodniu obchodził bolesną rocznicę swych narodzin.
Ciężar tego wydarzenia  tak go widać przygniótł, że uznał konieczność ulżenia sobie w tym bólu i zapodał
lekarstwo nisko procentowe. W małych ilościach , za to podawał je sobie do niedzieli.
Jeszcze przed tym jakże ważkim wydarzeniem w postaci rocznicy, zaplanowałam dla niego urodzinowy tort, w nagrodę za dobre sprawowanie :-). Dobre sprawowanie poszło się paść na zieloną trawkę, więc teoretycznie należało odmówić nagrody. I tu się narodziła uzasadniona wątpliwość: jemu nagrody nie, ale dlaczego dla mnie kara? I wtedy wymyśliłam iście machiavelliczny plan: tort będzie, ale taki którego on zje najwyżej parę łyżeczek, a całą WIELKĄ RESZTĘ zjem ja !!! :-).
Zrobiłam tort bezowy. Z bitą śmietaną. Z malinami i jagodami. Pycha!!!!
Tak jak przewidywałam mążmójprawietrzeźwy zjadł ze swojej porcji tylko bitą śmietanę i owoce, bezy oddał mi. I stwierdził,żebym się nie gniewała, ale dla niego jest za słodki. Bardzo mnie przepraszał,że więcej nie zje... Oczywiście poczułam się urażona, bo ja się tak starałam a jemu nie smakuje... :-)).
I tak cały wielki tort jest dla mnie. Tych paru łyżek bitej śmietany nie będę żałować:-)).
 I żeby nie było-moje posiłki wczorajszy i dzisiejszy uważam za prawidłowo zbilansowane: są owoce, białko i węglowodany:-)). O konieczności późniejszego poszerzania otworów wejściowych nie będę wspominać. To będzie później. A dziś... Dziś cały dzień jest dla mojego torciku, ups pomyliłam się, torciku mężamegoprawietrzexwego. Nie zmarnuje się nawet okruszek:-))).

                                        Smacznego :-))
                                                 Torcik w całości ma średnicę 27 cm

                                          A to torcik w środku - 1 porcja pierdylion kalorii :-)))




piątek, 12 lipca 2013

Sąsiad.

   Psie miski stoją na dworze. Psinek odrobinek pilnuje ich zawzięcie, bo jeszcze jaki kradziej psiego jedzonka dorwałby się do psiej michy i wyżarł psince odrobince smakowite kawałki wątróbki, a już nie daj bosz marchewkę! Jeśli więc na podwórku słychać stukanie michy o beton, galop prawie koński i kłapanie zębiskami, znaczy podłe kradzieje w postaci podstępnych ptaszysk dokonały rozboju, a psinek odrobinek usiłuje odebrać im swoją własność!
   Pewnego ranka bladym świtem kiedy psinek odpoczywał strudzony, usłyszałam stukanie michy. Popatrzyłam na psa a on nic kamienny spokój. Pewnie nie usłyszał albo micha już pusta. Następnego dnia znów to samo. I tak przez kilka dni z rzędu.Micha stuka, psinek nie reaguje. Pomyślałam ,że może polubił podstępne ptaszyska i dał sobie na luz, co będzie głupie ganiał.
Parę razy próbowałam podejrzeć, które to dranie, sroki, kawki czy wrony, ale nikogo nie zobaczyłam.
I kiedy przyszła mi do głowy przerażająca myśl, że może to szczur wędrowny znów idzie i zachodzi przy okazji na darmową wyżerkę, coś czarnego wylazło mi spod łóżka...
Zamarłam...Przez kilka sekund będących wiecznością, byłam jak Szymon słupnik i żona Lota w jednym.
Po chwili parsknęłam śmiechem. To sąsiad, malutki czarny szczeniaczek przyszedł się przywitać i przy okazji zjeść śniadanko:-).




  Od tego dnia jest naszym codziennym gościem, To pogodny , sympatyczny piesek, lizus okropny:-).
Kiedy mnie widzi, przeciska się pod płotem i pędzi jak szalony, żeby się przywitać.
I mam mieszane uczucia - żal mi zwierzątka, bo mieszka u takich ludzi, dla których życie zwierzęcia nie ma żadnego znaczenia. Jeśli się im znudzi, wywożą do lasu albo trują. Nie chcę go przyzwyczajać do siebie, bo moja psinka odrobinka robi za kilka takich maluchów naraz, ale jak widzę, jak to psie dziecko trzęsie się do jedzenia, jakie ma zapadłe boczki - no nie daj jeść takiemu! Jak mu każę wracać do domu, robi rzut na plecy, łapki w górze i mina pt. "dlaczego wyganiasz małego pieska". Ech... Rodzina u której mieszka to te paskudy zza płota, na których ćwiczyłam swoją asertywność.


                                                     Psinek odrobinek i sąsiad :-)
 



czwartek, 11 lipca 2013

Jakbycud...

       Jak mówią jedna jaskółka wiosny nie czyni, niemniej jednak coś się delikatnie ruszyło w kwestii sądowniczej. Otóż wczoraj odebrałam wezwanie dla meżamegoprawietrzeźwgo na ciąg dalszy sprawy pod moim ulubionym tytułem: pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. Nic to,że termin jest dopiero na koniec sierpnia. Istotne jest wyjaśnienie komornika, które to wyjaśnienie komornik stworzył na polecenie sądu. I tu niespodzianka!. Do tej pory w każdym piśmie dotyczącym zadłużenia alimentacyjnego mężamegoprawietrzeżwego widniała kwota prawie 40.000 zł. Tak tak, czterdziestu tysięcy! Taka kwota miała być wyegzekwowana w wyniku licytacji, która odbyła się w listopadzie 2012 r. Stosowny dokument został przedłożony na dowód w sądzie. I tu następuje Jakbycud: w piśmie wczoraj przeze mnie odebranym, widnieje kwota 20.339 zł. Od listopada ubiegłego roku nie zostały wpłacone żadne pieniądze, więc skąd ta różnica? Jakbycud ! :-). Nie śmiem marzyć o sprawiedliwości w naszym kraju, ale dopuszczam taką maciupeńką nadzieję, że sąd po dogłębnym zapoznaniu się z aktami sprawy i moją wnioskową twórczością,
uzna wpłacone przez meżamegoprawietrzeźwego na ręce pozwanej do listopada 2012 r. pieniążki i uzna,że długu żadnego już nie ma. Ba, alimenty są zapłacone z małą góreczką... Mam gest, nie będę się domagać zwrotu,znaczy mążmójprawietrzeźwy nie będzie się domagał :-). Trzymajcie kciuki :-).

P.S. Miała mnie czytać tylko Polska (5szt.) i Wielka Brytania  (1szt.):-). A czytają dodatkowo Rosja, Holandia i USA. Ciekawostka... :-)). Pozdrawiam czytaczy :-)

czwartek, 4 lipca 2013

Dziękuję Ewo -cd...

Zua, zua i podła kobieta jestem:-)
Normalnie nie rozumiem, jak taka osoba może bezkarnie spoglądać w bezchmurne niebo i grom jej z tego nieba nie trafi. Mało tego! Marnuje cenny czas na siedzenie przy kompie i pisanie jakiś listów w przestrzeń wirtualną!
    Ale do brzegu.
Dziś dowiedziałam się,że bardzo i och jak nadmiernie wykorzystuję mężamegoprawietrzeźwego.
Że on biedny, nawet w niedziele musi pracować. Toż przy takim tempie pracy on długo nie pociągnie, zamęczy się biedaczek! Że ja powinnam wziąć się za jakąś robotę żeby mu pomóc - przecież jagody mogę zbierać i na rynku sprzedawać! Zgrzytnęłam zębami aż iskry poszły i wychrypiałam 2 pytania: czy jak chlał do urzygu, to przepraszam do śmierci się nie doprowadzał? A kiedy ja zasuwałam po 14 h w korporacyjnym obozie pracy i u głupiej pindy, to w porządku było??
 Odpowiedź mego interlokutora, występującego jako ciało zbiorowe wstrząsnęła mną do głębi (głosu nie przywróciła), uważajcie teraz: TO CO INNEGO!!!  Jakie kurwagonpełen innego?
Znaczy praca szybciutko go zabije a picie nie?
 Ożesz w mordę kopani, prawnicy z miasta aniołów się znaleźli!

      Kiedyś po takim stwierdzeniu ukryłabym się w jakimś ciemnym kącie, a po powrocie do domu mężamegoprawietrzeźwego pogłaskałabym po główce i zrobiła żał żał, bo taki on biedniutki, zapracowany.
Dziś udałam się do kuchni po przysmak w nagrodę dla mego pieseczka, który skutecznie udaremniał wymianę dalszych ludowych mądrości, zrobiłam sobie kawę i z uśmiechem na  mej zuej, zuej twarzy
zaczęłam pisać do Was kolejny list, nie czując przy tym absolutnie żadnych wyrzutów sumienia.:-))
Dziękuję Ewo:-)

P.S. Jagód też nie zbieram :-). Kupię sobie i zdecydowanie będę się nimi obżerać :-). O!

niemożliwe stało się możliwe...

Wyobraźcie sobie taka sytuację: ja milczę, nic nie mówię, no sfinks po prostu.
Trudno to sobie wyobrazić prawda?
A jednak!
W poniedziałek poszłam spać z głosek jak skowronek, albo inny rozświergotany szczygiełek:-)).
A we wtorek... We wtorek bladym świtem wstałam i... Piszczałam jak mysz!!!
Dzień następny - skrzypię jak nie naoliwione drzwi!!!.
Diagnoza lekarza- będę żyć, ale żeby mówić, teraz muszę nic nie mówić, znaczy się oszczędzać głos.
Ja!! Nic nie mówić!!! :-)))). Toż to największa kara jest dla gaduły!!! Ups! przecież ja nie gaduła tylko rozmowna jestem. Bardzo.Traumatyczne przeżycie.:-))
Dziś wstałam i cud nad cuda-mogę mówić. Przez chwilę...
Za to odkryłam moje nowe powołanie. Będę wybitną aktorką. Taką jak Jan Himilsbach. Bo chrypię dokładnie tak samo jak on...:-)))